بررسی رابطه حاملگی با دریافت غذایی و سطح سرمی کلسیم، فسفر، منیزیوم و ویتامین d

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت رابطه کلسیم دریافتی و مواد ریز مغذی با سلامت جنین، نوزاد و مادر و به منظور تعیین میزان دریافت های تغذیه ای به وسیله فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با متابولیسم کلسیم، مطالعه حاضر روی زنان باردار با حاملگی طبیعی و گروه شاهد آنها انجام گرفت. مواد و روش ها: در یک مطالعه هم گروهی تاریخی تعداد 101 خانم باردار از 5 مرکز مراقبت های بارداری و زایشگاه های شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. 94 خانم غیرباردار نیز به طور تصادفی از «مطالعه قند و لیپید تهران» بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند.گروه مورد و شاهد از نظر سن، وزن و bmi یکسان سازی شدند. پرسشنامه طرح شامل اطلاعات دموگرافیک، فرم دو روز یادآمد مواد غذایی و پرسشنامه تکرر مصرف، توسط متخصصین تغذیه با مصاحبه حضوری تکمیل گردید. یک نمونه خون برای اندازه گیری سطح سرمی کلسیم، منیزیوم، فسفر و ویتامین d اخذ گردید. داده های تغذیه ای توسط نرم افزار nutritionist iii انجام و داده هــا بـا جدول dri ( dietary reference intake ) در گروه زنان غیرباردار مورد مقایسه قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری t test استفاده گردید. یافته ها: میانگین دریافت روزانه منـیزیوم، کلسیم، فـسفر و ویتــامیـن d به ترتیب 79 ± 183، 388 ± 859، 398 ± 1009 میلی گرم و 34/0 ± 39/0 میکروگرم بود. میانگین دریافت روزانه منیزیوم، کلسیم، فسفر و ویتامین d طی بارداری در مقایسه با مقادیر توصیه شده dri به ترتیب 86، 7/47، 5/7 و 100 درصد کاهش نشان می داد که این تفاوت با 001/0 p< در مورد منیزیوم، فسفر و ویتامین d و با 01/0 p< در مورد کلسیم معنی دار بود. دریافت روزانه منیزیوم، کلسیم و فسفر در زنان باردار در مقایسه با زنان غیرباردار بالاتر می نمود. این تفاوت با 001/0 p < معنی دار بود. تفاوتی در میزان دریافت ویتامین d در دو گروه مشاهده نگردید. میانگین سطح سرمی کلسیم، فسفر و ویتامین d به ترتیب، 6/0 ± 1/9، 6/0+0/4 میلی گرم در دسی لیتر و 1/14 ± 3/24 نانوگرم بر میلی لیتر بود. که با گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت. تفاوت میانگین سطح سرمی منیزیوم گروه مورد 2/0 ± 2/2 و گروه شاهد (2/0 ± 5/2میلی گرم در دسی لیتر)با 01/0 p< معنی دار بود. نتیجه گیری و توصیه ها: دریافت روزانه ویتامین d ، منیزیوم، کلسیم و فسفر و سطح سرمی آنان در زنان حامله تهرانی پائین است که نشان دهنده لزوم اجرای برنامه های مشاوره ای تغذیه ای برای این گروه از زنان می باشد.